Geluk is waar je het zelf in zoekt..

Lieve schatten,

Alweer te lang geleden! Ik moet eerlijk bekennen dat ik ondertussen alweer in Thailand zit.. Ik heb het 100% naar mijn zin, zo erg dat ik het zonde vind van mijn tijd om steeds achter internet te zitten. Maar ik maak het goed! Zoals jullie weten is het laatste nieuws uit het koude, Noorden van Vietnam beter bekend als Sapa en dat was 12 maart! Ik zal dus maar van voor af aan beginnen want kan niet zomaar een maand overslaan. Ik hoop dat jullie even de tijd hebben!:D

De trekking was afgezegd vandaar dat ik ruim de tijd had om een lang verhaal te schrijven. 's middags met tegenzin toch maar op pad gegaan.. Koud, mistig, bewolkt maar er op terugkijkend toch zeker de moeite waard... prachtige natuur, vooral als je onder de mistwolk loopt, krijg je langzaam steeds meer te zien. We zijn naar een waterval geweest en een traditionele dansvoorstelling, waar Marieke en ik werden uitgenodigd deel te nemen aan een traditionele dans! haha zag er zeker prachtig uit, geen twijfel over mogelijk!
Na een fikse wandeling terug, berg op waards hebben we toch wat warmte ervaren! Langzaam gingen alle jassen, truien, vesten en shirts uit.. Wie had dat nog gedacht!

Bij terugkomst snel inpakken en eten. De bus stond al op ons te wachten om naar het station te brengen waar we al om half 7 aankwamen.. Daar dus weer wachten op de trein die pas om half 9 ging. Gelukkig weer de nachttrein, waar we lekker konden slapen. De reis verliep 100% soepel waardoor we om 6 uur 's ochtends al in Hanoi aankwamen. Om 8 uur zouden we weer opgepikt worden door een bus om naar Halong Bay te gaan. We moesten ons dus nog 2 uur vermaken terwijl alles gesloten was dus zijn we maar als een stelletje vermoeide zwervers aan de straat kant gaan zitten en hebben we Hanoi zien opleven!

De bus naar Halong bay duurde 4 uur waardoor we al om 12 uur aan een heerlijke fietnamese smaakloze lunch op een boot zaten.
Die middag zijn we de caves gaan bezoeken echt prachtig maar heel touristisch.. Halon gBay staat opde nominatie voor de 7 wereldwonderen en ik begrijp het echt! Hier zijn we Karlijn, Kevin, Joost, Jur en Hettie tegengekomen ( Nederlanders ) 's middags zijn we met de boot aan land gebracht waar een bus ons naar een Hotel bracht voor een overnachting. 's avonds met de jongens te stappen gegaan. Karlijn en Hettie bleven in het hotel, echt top avond gehad!

14e moesten we al optijd op voor een trip naar het national park.. De zin was ver te zoeken maar uiteindelijk weer een top ervaring! Na een tocht van een dik drie kwartier over rotsen, bomen en door de woeste natuur, stond er midden op de berg een grote toren. Deze beklommen, wat uitten in een uitzicht wat ongelovelijk was! Echt beanstigend, en dat niet alleen door de te hoge, slecht onderhoudde, oude, veroeste toren maar ook door de omgeving, zo prachtig! Na de lunch in het hotel hadden we tot half 3 de tijd om te doen wat we wilden. We zijn met die hele groep een wandeling gaan maken door het dorp, richting de vis markt gegaan en de pier.. om 5 uur waren we weer terug bij de pier waar we ene uur op de boot hebben moeten wachten, wat ze volgens mij expres doen zodat de verkoopsters hier de tijd hebben om zo veel mogelijk geld te verdienen. Ze kwamen als mieren op zoete honing af.. Jur werd zelfs een vrouw aangeboden voor te weinig geld! Het moet toch niet gekker worden!! De avond was weer een topper, we lagen stil op het midden van de rivier met een boot naast ons. We hadden het zo naar ons zin dat zelfs de mensen van de buurboot overklommen om bij ons te komen zitten! We hebben super schattige kamertjes maar toch blijft het een beetje eng om op deze boten te slapen.. 3 weken terug is er midden in de nacht een boot gezonken waar maar een paar man het overleefd had doordat deze aan dek waren op dat moment.. Gelukkig werden we de volgende dag, de 15e weer gewoon wakker! Het weer was jammer genoeg nog steeds slecht.. lang niet zo koud als sapa maar regen, mist en slecht uitzicht beperkte het plezier.. toch gaan kajakken want we zijn immers nederlanders en dus wel wat gewend! We gingen tussen oude huisjes op het water door.. echt schattig gezicht maar volop respect dat deze mensen zo kunnen leven. Hun vervoer is kleine bootjes waarmee de kinderen naar school moeten, boodschappen worden gehaald en gebracht en je moet buurten bij de buren!
De rest van de dag was het veel wachten.. eerst tot de boot aan land was, toen dat de bus er was om ons terug te brengen naar Hanoi! Dit duurde wat langer door het slechte weer en het feit dat gister de bus is verongelukt die ons de dag ervoor naar Halong Bay had gebracht en vandaag weer zou moeten terugbrengen.. Door het slechte weer en de vele bochten in de wegen is de bus in de slip geraakt en van de weg afgevlogen.. Er zijn 8 mensen om het leven gekomen, dus ik mag echt in mijn handjes knijpen dat wij daar net niet in hebben gezeten! Door dit ongeluk en het aanhoudende slechte weer liep alles wat vertraging op maar.. liever langer wachten dan mijn leven ophet spel zetten! Na een rit van 4 uur kwamen in de stromende regen in Hanoi aan! De rit was legendarisch, er werden veel meer mensen in gestopt dan paste waardoor we op klap stoeltjes in het gangpad moesten zitten, door de regen en de hoeveelheid personen besloeg alles maar de crew wilde niet van mij als (Nederlandse)vrouw aannemen dat je de blower op het raam moet richten en niet volop mij.. die in plaats van beslagen, onderkoeld aankwam in hanoi!
Daar zijn we snel naar het Guesthouse gerend want om 6 uur werden we daar opgepikt voor de trip naar Hoi An! Ja het zat weer allemaal goed in elkaar gepuzzeld zodat we geen tijd nutteloos zouden verspillen. We hadden een open bus ticket gekocht voor 38 $ naar het zuiden wat inhoudt dat je overal kan uit- en opstappen waar je wilt. voor het eerst reden we met een slaap bus! Wat een ervaring, allemaal bedden achter elkaar, die zo goed als helemaal plat konden waardoor je gewoon kon slapen! De 15 uur waren sneller voorbij dan ik doorhad!
De 16e werden we alleen het laatste stuk, van Heu naar Hoi An overgeplaatst naar een zit bus.. erg jammer maar goed te doen!
Een guesthouse zoeken ging te moeilijk! Alles zat vol waardoor we uiteindelijk maar het aanbod van een hotel aannamen om in het bed van de reseptioniste te slapen.. Vet lief! De nacht erna zouden we een andere kamer kunnen krijgen! Het bed van de reseptioniste was boven op zolder, op een waterreservoire, waar je niet kon staan en waar ook alleen een matras paste en niets anders! Tja het leven van een reiziger gaat niet altijd over rozen he, maar gelukkig hebben we onderdak! Het stadje is beeldschoon en heeft wat weg van een Ventische mix met Franse stijlen.. Probeer dat maar eens voor je te zien :D Huisjes in oude stijl en traditionele vietnamese die op hun fiets hun spullen aan de man proberen te brengen. We hebben voor de verandering alleen het mooie weer net misgelopen en stonden weer in de regen! Vlak voor het eten kwamen we in ons guesthouse David (canada) en een belgisch meisje tegen waar we mee uit eten zijn gegaan! Daar kwamen we Lisanne en Elise weer tegen waarna we gezellig met z'n alle een borreltje zijn gaan halen.

17e stond in het teken van shoppen. Hoi An staat bekend om zijn kleding. Alles kan je op maat laten maken, je kan het zo gek niet bedenken! Voordat we aan onze tocht begonnen was het al 2 uur.. en omdat ik met mijn slimme hoofd dacht dat ik wel een snellere route wist... werd dat nog later haha maar wel heel leuk om de lokale buurten en school te zien! 's middags kwamen we Kevin, Joost en Karlijn weer tegen waarmee we een date maakten voor het eten.. aangezien dat nog te lang duurde zijn wij op straat gaan eten naast de rivier. Super grappig op mini stoeltjes, aan mini tafeltjes. We aten fresh spring rolls, je kreeg eet papier, vlees, en groente.. daarbij hadden ze een zelf in elkaar geprakt goedje wat je erover heen kon gooien, en wonderbaarlijk smaakte naar pindasaus! We waren net een kermis atractie, iedereen keek ons aan en maakte foto's!! 's avonds met de jongens en Karlijn en Hettie gaan eten waarna we allemaal optijd naar huis zijn gegaan na een gezellige avond! We hebben een andere kamer gekregen.. eens kijken hoe dit gaat bevallen!


18e, deze nacht op de stretcher heeft mij niet veel goeds gedaan qua nachtrust! Toch stond er weer een mooie dag voor de boeg en dan laat je je door niets en niemand tegenhouden! Met Karlijn, Hettie, Joost, Kevin en Jur gaan fietsen richting het strand! Leuke tocht, heerlijke dag gehad en voor het eerst kwam zelfs de zon een beetje door! Vanavond is het Full moon party, waar we met Hettie en Jur heen zijn gegaan. De rest is doorgereisd! Fullmoonparty is hier iets 100% anders dan op Ko Pagnhan. Het is meer een lichtjesparade, wel heel erg mooi. Overal is het licht uit en staan er mensen met kanderlaartjes die je op de rivier vrij kan laten waarna je een wens kon doen. Overal varen kleine boodjes in de rondte wordt er muziek gemaakt.


De 19e zijn we uitgecheckt. nog een dagje te gaan. Om 6 uur gaan we weer met de nachtbus naar Nha Trang. We hebben de rest van de dag fietsen gehuurd en zijn de buurt wat gaan verkennen! Het was eveneens prachtig weer, dat hebben we wel een beetje verdient na al die kou en regen! mijn hele kleurtje is van mijn lichaam af! hopen dat dat weer goed komt voordat ik naar huis ga :D

We zijn over de lokale markt gevlogen waar we budboy weer tegenkwamen die we in Phi Phi hadden ontmoet!

De busrit was lichtelijk beroerd voor de verandering! We kwamen dus ook stuk met met koppijn in Nha Trang aan. Gelukkig had karlijn al ene guesthouse gereserveerd wat het zoeken allemaal wat makkelijker maakte. Daar konden we pas om 10 uur in en aangezien het pas 7 uur was zijn we eerst maar aan het strand gaan eten. Weer super mooi weer dus je weet wel hoe de rest van de dag volgde! Mooi naar het strand! 's avonds met de hele groep gaan bbq'en waarna een legendarische avond begon! Ik zal jullie de details besparen maar uiteindelijk zat de hulk achter mij aan, die zo vervelend was dat Kevin hem wel wat aan kon doen! Gelukkig hadden we genoeg man kracht om ons heen om de avond tot een goed einde te brengen en zijn er geen klappen gevallen! De jongens zouden de volgende morgen met easy riders op stap gaan dus optijd te bed gaan maar veel slaap hebben ze niet gekregen toen we pas om half 5 ons bedje zagen!


Wij konden gelukkig de 21e mooi uitslapen en naar het strand! Heerlijk weer wat kleur op mijn lichaam laten komen. Het werd tijd! Ook hebben we easy Riders geregeld. Ik zal even uitleggen wat het is. Easy riders zijn van origina lokale mannen uit de bergen van zuid Vietnam. Deze brachten touristen etc. het land door waar je maar heen wilde achter op de motor. Natuurlijk is het in al deze jaren wat uitgebreid waardoor er nu overal shops zijn waar je de easy riders kan bestellen. Wij hebben voor 4 dagen easy riders geboekt en gana dus nu 4 dagen achter op de motor door vietnam racen. De backpack wordt achterop gebonden waardoor je als het ware een rugsteun hebt wat het zitten wel wat confortabeler maakt!

's avonds was de planning om optijd ons bedje op te zoeken maar we kregen te horen dat het lady's night was wat een uur lang gratis cocktails inhoudt! Deze konden we als Nederlanders natuurlijk niet voorbij laten gaan. Het was alleen zo dat elke kroeg zijn eigen uur heeft van gratis cocktails.. we vlogen dus weer van bar naar bar en eindigde te laat maar voldaan in ons bedje.


De 22e hadden we dan ook wat moeite om na 4,5 uurtjes slaap onze ogen te openen en achter op een motor te gaan zitten maar dit veranderde al snel toen we zaten met onze muziek in de oren en konden genieten van het overweldigende uitzicht! Ze vertellen van alles over de omgeving en gebruiken van het lokale volk. We hebben kunnen zien hoe ze hier stenen maken, zijn naar een fishers village gegaan, hebben kunnen zien hoe ze boten maken en deze waterdicht krijgen met koeie poep em we zijn naar een cacaoplantage en rubberplantage geweest. Zoals jullie waarschijnlijk wel zullen weten is stilzitten niet een van mijn beste kwaliteiten dus voor mijn billen was het lichtelijk afzien maar wel onwijs genoten van alles! echt geweldig!! We sliepen in een bungalo naast een waterval maar waren out of energie om daar nog te gaan kijken. We zijn dus wat eerder opgestaan de volgende morgen om deze te gaan bekijken.


23 maart na het zien van de waterval, snel ontbeten en weer achteorp de motor richting een andere fantastiche waterval. Die van vanmorgen was hier niets bij! Zo onwijs groot en in een prachtige omgeving! Ik heb al menig waterval gezien hier in Azie maar steeds sta ik weer versteld en deze deed echt weer je oogjes twinkelen! We zijn daarna naar een mushroomplantage gereden waar we een grote pyton om ons nek kregen! echt doodeng, vooral dat die kop richting mijn nek vloog met opengesperde bek! Dit is heel mooi op foto vastgelegd haha wat een actie shot! Jammer genoeg was het weer gaan regenen. Het kwam met bakken uit de hemel, waardoor we helemaal ingepakt achter op de motor zaten. Na de lunch naar een koffieplantage geweest en richting de Homestay waar we de nacht zouden overbrengen. Homestay kan je in verschillende soorten en maten hebben maar is meestal heel basic en bij lokale mensen thuis. Deze keer zaten we in een soort verhoogde schuur met matrassen op de vloer en een toilet aan de overkant van de weg waar je in het donker heen moest waggelen.


De 24e vroeg op en weer de motoren op. Vandaag richting Dalat wat nog een pittig stuk rijden is. Op verschillende stukken gestopt om van het uitzicht te kunnen genieten en onze billen wat rust te geven. Na de lunch in een grote schuur ( wat echt een hel was voor mijn oor die weer goed ontstoken is, ze kunnen hier weinig meer doen, ik heb al 3 kuren gehad en steeds komt het weer terug) zijn we de regen weer betreden richting een zijdeplantage, echt interessant om te zien hoe dat nou eigenlijk wordt gemaakt. Je weet het wel dat het van een zijderups komt maar verder.... Jeps, I know now!! Aan het einde van de dag doorweekt in Dalat aangekomen. Daar hadden we gelukkig een luxe hotel waar Marieke kon genieten van een warme douche.. tja.. en ik van een koude :( Gelukkig heeft ze genoten haha. S avonds met de mannen uit eten gegaan in een lokaal restaurantje en naar de markt.


25e laatste dagje Easy Riders! Op naar Mui Ne. Mijn oor gaat verschrikkelijk slecht en mijn lichaam begint te reageren op alle pillen... klein minpuntje op een prachtige reis. We zijn door een prachtige berggebied gecrossd, muziek op en puur genieten! Later ruilde de omgeving zich in van bergen en bossen naar woeste zand duinen en zandstormen. Zo mooi om te zien hoe snel dat verderanderen kan! Om 1 uur kwamen we in Mui Ne aan waar Karlijn alweer een kamer voor ons gereserveerd had. Dus een half uurtje later zaten we na ene heerlijke lunch aan de kant van het zwembad. Karlijn is verpleegkundige in het ziekenhuis en heeft me een nederlandse antibiotica kuur gegeven.. deze maar eens proberen! Vandaag was Joost jaren dus deze moesten we 's avonds groots vieren in the sailing club. Het was voor het mooie te rustig maar dat kon onze pret niet drukken! Wij maken onze eigen party's :D tot we werden weggestuurd omdat de jongens baldadig waren geworden!

26e heerlijk rustig aan gedaan. was bewolkt en we waren loof van de avond ervoor. Het stadje bekeken de doortocht geregeld etc.
Na het eten nog even rustig met Mariek, Joost en Kevin aan het strand gezeten. Na een paar uur kwam Karlijn nog even buurten en verder lekker optijd te bed. Ik ben weer met een kuurtje gestart voor 6 dagen, dus weer even alcohol af maar dat is verder geen probleem. Als het maar gaat werken!

27e was een wat beroerde dag voor me.. Het gaat verschrikkelijk slecht met mijn oor, hij blijft maar lopen, voel me beroerd en de eerste die aan me vroeg hoe het ging kreeg een vloedgolf van tranen cadeau.. Ik ben er goed klaar mee en hoop dat de pillen snel aanslaan, maar heb er een hard hoofd in.. Vandaag uitgecheckt, nog even gezwommen met de jongens en richting de bus die ons naar Saygon/Ho chi Min stad gaat brengen.. eens kijken of we daar optijd zijn voor een extra bezoekje aan ziekenhuis nummer 3.. Trip naar Saygon verliep prima. lagen heerlijk in een slaapbus met genoeg ruimte voor je benen! een chauf die netjes en rustig aan reed en ons veilig deed aankomen in de grote stad. een guesthouse gaan zoeken en met zijn alle uit eten gegaan. Na het eten met Karlijn en marieke naar het ziekenhuis gegaan. Deze was al gesloten voor een deel dus ze konden weinig meer voor me doen. Volgende dag terugkomen was het advies.. dus heb ik de 28e mijn wekker al voor 8e gezet om een afspraak te maken. Na 20 keer bellen en geen gehoor behalve op een gegeven moment een receptionist die niets voor me kon doen zijn we maar naar het ziekenhuis toe gegaan. De taxi driver bracht ons allene naar de verkeerde aan de andere kant van de stad en wilde ons niet meer naar de goede brengen voor dezelfde prijs. we zijn daarom maar uitgestapt zonder te betalen en toch maar dat ziekenhuis ingegaan. Daar hadden ze geen tijd voor me, pas over een paar dagen maar konden ze wel een afspraak maken in een cliniek bij ons guesthouse om de hoek waar we in eerste instantie al heen hadden gewild. Zoekende naar de weg maar met de passen van meiden met een missie vlogen we door de gangen en hadden we alle bekijks! Daar na het aanmaken van een lidmaatschap van het ziekenhuis naar de cliniek in district 1. DAar stonden we i.p.v. in het ziekenhuis bij een bankmedewerker te vragen naar de afdeling KNO :D goeie actie meiden!! De arts was een drama en snapte er niets van. Uiteindelijk hebben we hem bijna gedwongen om een kuur van 10 dagen mee te geven en genoeg pijn medicatie voor de laatste weken. Helpen gaat hij toch niet 100% en dan kan ik de tijd overbruggen van Vietnam naar Nederland waar ik al contact mee heb gehad. Die arts dacht echt dat hij lollig was en tijdens het moment dat ik bijna van mijn graatje ging vroeg hij doodleuk of ik niet even kon lachen! ik heb hem even vriendelijk op een Annie manier verzocht waar hij die lach wat mij betreft mocht stoppen!

Bij de lunch direct begonnen met de pillen. echt belachelijk groot dat ze waren! Daarna zijn we de stad gaan bezichtigen en eindigde we in een park waar we even met zijn alle op de foto gingen op het randje van een fontein.. Toen we opstonden dreef er iets achter ons en wat denk je dat het was?? jaja, mijn tasje, met alles erin! Het grappige alleen van het hele verhaal was dat we er zo achter zijn gekomen dat de pillen bruistabletten waren!! hahah gelukje bij een ongelukje! :D Hopen dat mijn telefoon het weer gaat doen, gelukkig had ik mijn camera nog in mijn hand. 's avonds met zijn alle gaan eten inclusief elise en lisanne die we in het park toevallig weer tegenkwamen en daarna een terrasje gepakt.

De 29e zijn we naar de Vietkong tunnels gegaan. Deze gebruikte de Vietnamese tijdens de oorlog. Hier hebben ze jaren lang doorgebracht om zo de americanen verslagen. Echt respect hoe ze dat volhielden. Ik ben in een tunnel geweest die nog intact was qua grootte en niet breder is gemaakt. op handen en voeten in het pikken donker moest je je weg ondergronds zien te vinden.. slangen, spinnen en andere dodende beesten waren daar een normaal voorkomen van de dag.. gelukkig was deze tunnen goed schoongemaakt. Ze hadden over het hele terrein een gangen complex van 100den km's. we hebben daar ook een echt vuurwapen af mogen schieten. niet normaal wat een kracht daar in zit.. 's avonds zijn we nog even gezellig met z'n alle uit eten gegaan en rond 11 uur naar de kamers want morgen gaan we richting cambodja!


30 maart, over de Mekong Delta richting Cambodja.. Laatste dagje dat Kevin en Joost erbij zijn want die gaan weer richting Nederland. Met de bus zijn we naar de rivier gebracht die ons naar een eilandje bracht waar een conconut candy factory op stond. Deze konden we bezichtigen voor we verder werden gebracht naar bijen farm met plaatslijk fruit en lokale muziek.. Na de terugtocht per boot moesten we afscheid nemen van Joost en Kevin.. Dat is het mindere van reizen en mensen leren kennen. Je moet ook weer afscheid nemen. Wij zijn met een bus, daarna taxi en weer met een boot verder, naar een homestay gebracht. Dit was dit keer echt bij de mensen thuis. Super leuk omgeven door water, net of je op een klein eilandje zat. Heerlijk rustig avondje voor mezelf gehad, af en toe heb je daar zo veel behoefte aan als je met een groep reist, je steeds vroeg op moet en de hele dag achter elkaar activiteiten onderneemt! Echt vermoeiend af en toe.. je geloofd het misschien niet maar ik ben langzaam toe aan een kleine vakantie in mijn grote vakantie!

Nieuwsflits, het zuiden van Thailand wordt geteisterd door zware regenval wat vreselijke overstromingen heeft veroorzaakt. De eilandjes waar wij toch in het begin maar heen zijn gegaan zijn niet meer begaanbaar. Iedereen wordt geevacueerd en het vliegveld ligt plat. Wat een mazzel hebben we de laatste tijd. De aardbeving in Noord Thailand hadden we ook net misgelopen en een kleinere in Vietnam hadden we niet gevoeld doordat we achter op de motor zaten. Het geluk is gelukkig wel aan onze kant!

31 maart, laatste dagje van de maand alweer! April komt eng dichtbij haha.. om half 6 ging het wekkertje al en om half 7 zaten we al op een bootje richting the floating market, een krokodillen farm (echt verschikkelijk sneu, te veel krokodillen in een te kleine omgeving, en uiteindelijk alleen maar voor hun leer worden ze daar gehouden) en een fruit farm waarna we naar een noodle factory zijn gegaan en met een boot richting het centrum. Daar was even tijd voor lunch waarna we doorreden naar Chau Doc, grens Cambodja/Vietnam waar we de berg op mochten klimmen naar een tempel.. Deze heb ik langs mij heen laten gaan en ben met Karlijn en Marieke lekker op het terras in de zon gaan zitten.

Lieve mensen dit was tot nu toe Vietnam! echt een prachtige ervaring en zeker een aanrader! Ik zal later proberen cambodja te updaten! Deze zal wat korter zijn :D We zitten nu op Ko Chang een eilandje in Thailand van onze laatste dagen te genieten. Overmorgen vertrekken we naar Bangkok waar we nog laatste inkopen kunnen doen voor ons vertrek naar huis!

Een hele dikke kuss en tot snel!!!
Liefs