Trekking

5 maart zijn we op trekking gegaan waarvoor we al vroeg weg moesten. In laos is jarenlang een secred war geweest waarvoor we eerst langs the bomb fields zijn gegaan. Noord Laos is jaren lang gebombardeerd door de US die dat tot de dag van vandaag ontkennen. vandaar dat het de secred war heet. De oorlog was van 1964 tot 1973 waar elke 9 minuten een vliegtuig overvloog met bommen. Heel het Noorden is bezaaid met grote gaten en nog steeds gaan er elke dag nog mensen dood van bommen die nog niet af zijn gegaan. In totaal zijn er 2 miljoen ton bommen op laos gegooid waarvan 30 % nog niet is ontploft. "een ervan hebben we zien liggen en wordt gemarkeerd met eens teen. Als er meerdere zijn gevonden wordt een opruimingsdienst gebeld om ze tot ontploffing te brengen.
HIerna zijn we naar een bombvillage gegaan waar ze de naam te danken hebben aan het hergebruiken van de bom restanten voor huizen, bloembakken etc. Het was een hele mooite tocht en voor het eerst merk je dat Laos heel anders is als Thailand, veel minder touristisch, de kinderen blijven je volgen en naar je zwaaien. Na het dorpje zijnw e naar watervallen gegaan waar we heen moesten lopen via allemaal kleine watervallen. Super mooie tocht waarna we naar de plain of jars zijn gegaan. In principe zijn dit allemaal grote urns waarvan ze tot nu toe nog niet weten waarvoor ze gebruikt zijn. Het zijn er 100den in alle soorten en maten, grappig gezicht. Ze denken dat het werd gebruikt om wiskey of rijst in te bewaren maar met zekerheid valt dit niet te zeggen. De avond sloten we af met een barbeque waar elise en lisanne ons nog even op kwamen zoeken om naar het festival te gaan. Hier waren we echt touristen, iedereen keek ons aan en wees haha.. ook wel eens leuk!

6 maart zijn we doorgegaan naar Sam neua waar we een ticket willen kopen voor Vieng Xai. Als het goed is moet dat op een dag kunnen. In vieng Xai willen we de grotten bekijken die dienst hebben gehad voor onderduikers tijden de oorlog. We gingen voor het eerst emet een lokale bus wat hele mooie momenten opleverde. Nu kwam ik erachter hoe ze die dode beesten op de markt eten en hoe ze aan die bamboo ratten komen.. IN de bus kwamen we een pools meisje tegen waar we verder mee op zijn getrokken. Er was eeen vrouw die aan de weg een bamboo rat kocht die nog leefde.. deze kwam alleen dood de bus weer uit!! Het poolse meisje Beata had nog gevraagd of hij water nodig had maar ze werd heel erg raar aangekeken. combinatie van slechte communucatie hier en cultuur denk ik! Het was trouwens wel de eerste keer dat ik een reis lichtelijk eng vond in een grote logge gammele bus, weinig uitzicht, veel bochten slechte wegen en diepe kloven naast ons! Uiteindelijk toch weer veilig aangekomen.. de geluks armbandjes en bedeltjes helpen denk ik! Jammer genoeg waren we te laat, de laatste bus richting Vieng Xai ging om 17.20 en het was 5 minuten later! de eerste keer volgens mij dat een bus optijd vertrekt en wij hadden onderweg heel even pech. We zijn maar in Sam Neua gaan slapen om de volgende dag door te reizen.

7 maart werd een ramp! speciaal voor de caves zijn we naar Vieng Xai gegaan. We hadden de spullen in Sam neua laten liggen aangezien we vanaf daar weer door moesten naar vietnam. In Vieng Xai aangekomen op zoek naar tourist information. deze gevonden vertelde ze ons dat we tot 13.00u moesten wachten. geen probleem, het stadje bekeken, gegeten en van de mooie natuur genoten. het was alleen erg slecht weer, regen, kou en mist.. kwamen we terug om 1 uur vertelde ze ons dat de tour 3 uur duurt en dat de laatste tuktuk terug om 14.30 gaat! je moet dus aanwezig zijn om terug te kunnen of 150.000 kip p/p betalen! maar dat is belachelijk. We konden de tour dus niet doen en moesten teleurgesteld terug naar het station. Het was in de tussentijd harder gaan regenen, geluk was niet aan onze kant. Op het station kon een vrouw ons nog wel wat foto's laten zien van de caves. Ondergronds hadden ze dus een heel dorp gemaakt. school, theater, werkplekken etc. etc. alles om te overleven! DAar hebben de dorpelingen jaren gewoond.
Met de tuktuk terug naar sam neua waar we het dorp rond zijn gaan kijken maar het is daar weinig bijzonders. We hebben maar een ticket geregeld voor Hanoi en vertrekken morgen vroeg. 's avonds kwam Beata de kamer binnen gerend wa waren al bijna bang dat er iets was gebeurd. We waren uitgenodigd voor een etentje met studenten en hun leerkrachten. Ze wilden graag engels leren en het was Womans day dus een feestdag. Goede reden voor een etentje!

Dit was tot nu toe Loas.. we weten niet precies wat de rest van onze reis brengt. we willen misschien zuid laos nog tussendoor vietnam mee pakken. Mede doordat we de grens van cambodja naar thailand momenteel niet overmogen vanwegen de oorlog. Het is dus nog even puzzelen maar we hebben gehoord dat het zuiden geweldig mooi is.. We gaan nu door naar noord Vietnam waar het winter is. Het zal mij benieuwen... :D